In een filmische scène beschrijft Lauren Groff hoe de zeventienjarige Franse Marie als een ‘reuzin van een maagd’ op een chagrijnige, oude strijdros zit met een snelleken (een kleine valk); voor de poort van een Engelse abdij. En hoe ze, even later, afstapt, haar intrede doet met haar prinsessenmuiltjes, en letterlijk valt voor de toenmalige priorin en abdis (die blind is!). Waarna ze in bad moet, en meteen de toon gezet is voor een lijflijk nonnenverhaal.