‘Ge zijt zo goed als de kinderen van de koning.’ Met die zin groeit MO*– hoofdredacteur Gie Goris op in een gezin dat het helemaal niet breed heeft. Het geeft hem een vanzelfsprekende eigenwaarde. Wanneer hij merkt hoe arme mensen neerbuigend behandeld worden, maakt hem dat heel kwaad. Daar begint zijn engagement en hij wijst de machtige maatschappelijke en economische structuren met de vinger. Mensenrechten zijn voor hem een noodzakelijke utopie, die hij verbindt met zijn strijd voor sociale rechtvaardigheid.