Voor de meer gelukkigen onder ons was de lockdown een tijd van vertraging en verstilling. Een adempauze en een manier om even uit de ratrace te ontsnappen. Mooi. Voor anderen was het een heftige tot zelfs helse tijd. Relaties kwamen zwaar onder druk. Voor ouderen zonder bezoek en gezinnen op kleine appartementen in de stad was het geen sinecure. Wat als je – ook in lastige omgevingen en omstandigheden – rust kon beleven en met jezelf in harmonie zou zijn? Dat lijkt een utopie, maar volgens Laurence Freeman, Benedictijner monnik en hoofd van de Wereldgemeenschap voor Christelijke Meditatie, komt die droom dichterbij dankzij meditatie.