Elk jaar reikt Medianetwerk Plus een prijs uit voor het beste spirituele boek. Dit jaar gaf de jury die aan professor Roger Burggraeve voor ‘Geen toekomst zonder kleine goedheid’. Hij won bovendien ook de publieksprijs. Roger is een goede bekende van MagaZijn-lezers.
Medianetwerkplus is de beroepsorganisatie van waarde gedreven uitgevers. De Prijs voor het Spirituele Boek bekroont een auteur die op een toegankelijke wijze bijdraagt tot de zoektocht naar zin, bezinning en bezieling in de huidige samenleving. In haar motivatie zegt de jury: “Een boek dat Roger Burggraeve laat zien zoals hij is. Een originele denker die veel heeft geleerd van Emmanuel Levinas, maar tegelijk zelf over een zeer brede kennis en een ruime levenservaring beschikt. De auteur is, op ethisch vlak, niet op zoek naar alomvattende, afgeronde theorieën en verliest zich evenmin in heilloos groepsdenken, maar kiest voor de kracht van de kleine goedheid die te midden van geweld, chantage of machtsmisbruik nooit helemaal wint maar evenmin wordt overwonnen. Een diepgaand, hoopvol boek met een grote werkelijkheidszin en een deugddoende afwezigheid van goedkope sentimentaliteit.” Lees het volledige persbericht hier.
Een diepgaand, hoopvol boek met een grote werkelijkheidszin en een deugddoende afwezigheid van goedkope sentimentaliteit.
Wij van MagaZijn publiceerden verschillende bijdragen van professor Burggraeve, één van onze eminentste Vlaamse ethici en bijbelfilosofen:
- Onlangs was er nog zijn ontroerende correspondentie met hoofdpastor Martijn Steegen van UZ Leuven. Daarin gaat het precies over die kleine goedheid als wapen tegen machteloosheid en wanhoop, midden in de corona-crisis.
- Lees zeker ook ‘Wie heeft schuld aan covid-19?’ Daarin vertelt professor Burggraeve hoe we constructief kunnen omgaan met onze verantwoordelijkheid tijdens de pandemie.
- Drie jaar geleden, nog voor alle media-aandacht rond het thema, werd zijn heldere standpunt over transgenders door vele MagaZijn-lezers gesmaakt.
- Normale mensen zijn niet volmaakt en van perfectionisme word je gek. Vandaar zijn pleidooi voor de ‘ondeugden’ die hulpverleners én leraren best koesteren in Gekkenwerk. Kleine ondeugden voor leraren.
MagaZijn feliciteert Roger van ganser harte met deze welverdiende erkenning van zijn werk en zijn inspiratie!
We geven een exemplaar cadeau!
Een prijsuitreiking is altijd een beetje feest! Daarom geven we aan MagaZijn-lezers een exemplaar cadeau van ‘Geen toekomst zonder kleine goedheid‘. Maak ook jij graag een kans? Laat dan een reactie achter onder dit artikel en vertel ons waarom je professor Burggraeve en zijn werk waardeert!
Coverfoto Roger Burggraeve © Maarten Boersma
De inspirerende Bijbellezingen van prof Burggraeve, gebaseerd op het denken van zijn grote voorbeeld E. Levinas openden lang geleden in Leuven mijn verstand maar vooral mijn hart. Bijbellezen werd mijn passie! Ik ben er hem nog steeds oneindig dankbaar voor!
Kristien Matthys
Je hoeft er niet teveel over denken, zo to the point, zo eerlijk, zo evenwichtig.
Kunnen we de kleine goedheid die professor Burggraeve nog waarderen of laten we ons meesleuren door de waan van de dag.
Hoeveel tijd nemen we nog om ons bewust te zijn van onze kleine zegeningen, kleine goedheden?
Wat neem ik zeker mee en wil ik graag delen:
Een mens ervaart kleine zegeningen, zonder ze te tellen
Een zegening is iets dat je niet kan meten, dat je niet kan tellen
Een kleine zegening kan een goedemorgen zijn die je ontvangt, mag krijgen
Een kleine goedheid is een merkwaardige vorm van een zegening
je kan ze niet opeisen en je kan ze niet organiseren, je kan er geen régime en geen systeem van maken.
(Professor Burggraeve)
Prof. Burggraeve weet telkens weer te boeien in een taal die de zijne maar ook de onze is. Zin zoeken en ervaren is een plezante ervaring doorheen zijn bevlogen letters die weten te boeien.
Prof.Burggraeve schrijft zware thematieken zo helder vertalend naar de lezer. Een man van de wereld, van de mensen en voor de mensen. Zijn West Vlaming zijn en soms de sappigheid die in zijn spreken doordendert, geeft blijk van echtheid, ongedwongenheid en eenvoud. We lezen zijn werken bijzonder graag en geven die graag even door aan geïnteresseerden?
Prof. Burggraeve leerde ik al kennen uit conferenties, uit artikelen en een boek waarin hij ook schrijft over de barmhartigheid. We gebruikten reeds delen uit zijn werken voor bijeenkomsten.
De “kleine goedheid waarover hij schrijft doet wonderen en die kunnen gedaan worden door elke mens van goede wil. Hij schrijft ook boeiend.
Professor Burggraeve laat zien dat het Goddelijke of transcendente zich manifesteert in vele kleine dingen die in het alledaagse leven van mensen wel degelijk een verschil maken. Als echte publiekstheoloog toont hij in een heel begrijpelijke, herkenbare en toegankelijke taal hoe de toch wel complexe en veelzijdige filosofie van Levinas vandaag uiterst relevant is. Via de kleine goedheid maakt Burggraeve duidelijk dat wij mensen door vele kleine goede daden in staat zijn tot grootse dingen. Rotsvast overtuigd draagt hij in de voetsporen van zijn leermeester Levinas de gedachte uit dat die kleine goedheid tegelijk kwetsbaar en veerkrachtig, pretentieloos en onverwoestbaar is. Die kleine goedheid is de mens op het lijf geschreven!
Als student les gehad van deze klepper aan de KULeuven. Later nog lezingen gevolgd. Studiedagen met hem meegemaakt. Professor Burggraeve heeft altijd iets te vertellen: hij kan je meenemen in zijn verhaal, maakt niet uit welk thema aan bod komt. Er zijn er niet veel die dat kunnen. Alvast benieuwd naar dit nieuwe boek.
De kleine goedheid…
Als leerkracht godsdienst in het vijfde middelbaar gaat een groot deel van de lessen naar ethiek. Wat een mooi concept om toe te voegen: de kleine goedheid. Doet me denken aan het ethisch minimum en het concept van groeiethiek. Benieuwd dus naar dit boek van prof. Burggraeve. Ook ik denk met vreugde terug aan zijn lessen en aan dat ene examen dat ik bij hem thuis mocht afleggen. Eerst samen wandelen in de tuin en daarna tijd nemen voor het examen dat eerder een filosofische uitwisseling werd. Boeiend, zo boeiend.
Toen ik 13jaar was begreep ik op een nacht dat mijn mensenleven niets was in vergelijking met de eeuwigheid. Ik titste de aarde met mijn klein teentje en ik was alweer weg. Dus: Was Jezus maar amper 1 seconde geleden gestorven in vergelijking met de eeuwigheid. Want wat is 2000 jaar? Tegelijkertijd bedacht ik dat er 2000 jaar na mijn dood niemand meer op aarde over mij zou spreken. Over Jezus werd nog altij in goed zin gesproken zolang na zijn dood! Toen besliste ik s nachts in mijn bed te doen als Jezus: Hem te volgen en goed te doen op aarde. Doorheen de jaren, ik ben nu 50, groeide dit besluit uit tot: de kleine goedheid als zin van mijn bestaan. Wat was ik blij toen ik tijdens mijn studies iets hiervan erkende in het gedachtegoed van Levinas: het appèl dat uitgaat van het gelaat van de a(A)nder.