Het eerste kindje van Wouter werd geboren met een zware spierziekte: het begin van een zeer zware periode. ‘Je vraagt je af: ‘Waar is iedereen?’ Maar mensen moeten natuurlijk doorgaan met hun leven. Zelf zit je de hele tijd in het ziekenhuis, elke dag.’ En toch: ‘Voor mezelf heb ik leren aanvaarden dat het zo is en dat het mij heeft gemaakt tot wie ik vandaag ben. Door mijn ervaring met die echt harde momenten kan ik ook anderen beter helpen en hen ondersteunen om moeilijke situaties een plaats te geven. Net zoals de pastorale dienst voor mij heeft gedaan.’