De Côte Opale of Opaalkust heeft iets bijzonders. Hoewel ze nauwelijks een uurtje rijden van De Panne ligt, is deze rotsachtige kust totaal verschillend van onze zandstranden. Ze doet zelfs denken aan de meer spectaculaire rotspartijen van de Atlantische oceaan een heel eind verder.
Mooi is het niet echt, maar zoals vaak op deze plekken heeft het iets ontroerends: ruwe rotsen, de blinde kracht van de zee en menselijke kwetsbaarheid.
Als je over de rotsen wandelt, zie je plots in witte keien ‘Notre Dame de la Mer’ geschreven staan. In een kreek vind je een beeld van de Heilige Maagd. Mooi is het niet echt, maar zoals vaak op deze plekken heeft het iets ontroerends: ruwe rotsen, de blinde kracht van de zee en menselijke kwetsbaarheid. Nog altijd leggen bezoekers stenen met boodschappen en vragen aan de voeten van de Madonna. De inwoners noemen haar ‘Notre Dame des Flots’ omdat er water uit de rots loopt. Dat water is niet afkomstig uit een bron. Het is infiltratie van zeewater, dat weldoende eigenschappen krijgt toegedicht.
Aan de basis van de verering van het beeld ligt de zee. Die was en is nog steeds gevaarlijk. Heel wat vissers en zeelui lieten er het leven. Het beeld dateert vermoedelijk van 1870 en kreeg een plaatsje in een natuurlijke grot onderaan een heuvel, die als Calvarieberg is ingericht. Pelgrims beklommen eerst de heuvel en trokken dan met brandende kaarsen naar de grot. Daar gedachten ze de vele slachtoffers van de zee en vroegen ze de Madonna om bescherming.
Het beeld werd al enkele keren vervangen: het eerste viel in zee, het volgende viel ten prooi aan erosie. Als de schrobnetvissers (de zogenaamde chalutiers) uit de nabijgelegen haven van Boulogne voorbijvaren, laten ze nog altijd drie maal hun sirene loeien.
Deze plek staat in de buurt bekend als Cran de la Vierge. Je vindt ze op het Grote Route Pad GR120 tussen Cap Gris Nez en Audresselles.
Tekst en foto’s: Johan Van der Vloet