Judith Bogdanow is vrijwilliger bij Samana en nachtverpleegkundige in Asster vzw, het Psychiatrisch Ziekenhuis in Sint-Truiden. Met de glimlach kijkt ze naar het reilen en zeilen op haar dienst. Haar pillen-observatie giet ze in een ondeugend cursiefje …
Hebben pillen menselijke trekjes?
‘Nee’, lijkt het voor de hand liggende antwoord, ‘want het zijn levenloze objecten.’
En toch zie ik gelijkenissen met mensen.
Net als mensen kunnen pillen door reclame en door hun verpakking een sterke eerste indruk geven. Via de bijsluiter krijg je een tweede indruk, vergelijkbaar met persoonlijke gegevens, diploma’s en referenties.
Ga je vervolgens aan de slag met het betreffende pilletje, dan krijg je een derde indruk. De blister kan handig en compact zijn of juist stug en zelfs met een scherp kantje. Sommige pillen nemen extra ruimte in door een grote luchtbel die rond hen zit. Andere hebben geen blister en maken veel troep door alles vol te poederen. Die eindigen meestal ergens apart. Bij sommige lukt het niet goed om ze te breken: ze schieten weg of vallen uit elkaar. Andere zijn zo fragiel dat je ze moet beschermen tegen blootstelling aan lucht. Veel pillen zijn gewoon wit en rond, bijna niet van elkaar te onderscheiden. Maar je hebt er ook met handige verdeelgleufjes, met een herkenbare vorm of kleur, met duidelijke lettertjes, cijfers of figuurtjes.
De meeste pillen worden oraal toegediend. In het ideale geval zijn grootte, vorm en smaak hieraan aangepast. Jammer genoeg is dat niet altijd het geval. Bij die pillen denk ik dan: ‘Arme drommel die jou moet doorslikken!’ Er zijn er ook die een minder aantrekkelijke toegangsweg krijgen, zoals je met wat verbeelding in de naam ‘MS CONTIN’ kan ontdekken.
Hoe een pil uiteindelijk ook op pad wordt gestuurd, pas als de persoon bij wie hij zich aanbiedt hem kan innemen, word je getuige van de vierde indruk: heeft die bepaalde pil al dan niet een therapeutische werking op die bepaalde persoon? Die vierde indruk is meestal duidelijk en voorspelbaar, maar soms toch eerder een mysterie. Al menig wetenschappelijk artikel probeerde te verklaren waarom een bepaald product bij de ene persoon werkt en bij de andere niet. Er zijn vele factoren die dat mechanisme beïnvloeden.
Denk bijvoorbeeld aan de discussie over generische producten. Die medicijnen zijn goedkoper omdat de productiekosten en winstmarges tot een minimum zijn beperkt. Tegelijk wordt hun werking uitgebreid getest en gelijkwaardig bevonden aan die van de duurdere merkproducten. Toch beweren sommige patiënten dat ze een verschil ervaren in therapeutische werking. Ligt dat aan het bekende placebo-effect: een generisch product is goedkoper en wordt daarom misschien als te banaal ervaren om even werkzaam te kunnen zijn?
Soms is het wennen aan generische namen. Vaak staat gewoon de naam van de werkzame stof op een doos gedrukt. En geef toe: ALPRAZOLAM – een middel tegen angsttoestanden – rolt lang niet zo vlot over de tong als de merknaam van hetzelfde product: XANAX. Die heeft duidelijk meer diva-gehalte. Hij is kort, krachtig en bovendien een palindroom: je kunt hem zowel van links naar rechts als van rechts naar links lezen. Prima om vlot te herkennen, zelfs al hou je in volle paniekaanval de doos ondersteboven!
Onlangs leidde een moeilijke medicijnennaam tot een grappige uitspraak bij ons op dienst. Een begeleidster wilde tijdens de ochtendbriefing uit het dagboek voorlezen welke zalf moest worden aangebracht bij een patiënt. Ze geraakte echter niet verder dan ‘Anaal… anaal… ha, daar word ik ambetant van.’ Waarop een ander teamlid droog reageerde: ‘Ja, van anaal wordt ne mens ambetant.’
Ook wij hebben een al dan niet therapeutische invloed op anderen, gaande van opwekkend of rustgevend tot regelrecht toxisch.
Alle gekheid op een stokje: ik denk dat mensen ook pil-achtige trekjes hebben. Ook wij hebben een al dan niet therapeutische invloed op anderen, gaande van opwekkend of rustgevend tot regelrecht toxisch. Maar hoe we ons ook als pilletje in onze blister voelen – als blinkende speedy capsule, als voordelige smelttablet of als stoffige placebo pil – we ontdekken pas welk effect we op iemand hebben als we ons in stukjes of geheel geven, en als de persoon in kwestie in staat is om ons te aanvaarden…
Tekst en foto © Judith Bogdanow
Boeiend artikel? Help ons zin te geven en te delen
- door lid te worden van MagaZijn: klik hier en sluit je aan bij het MagaZijn van de zin!
- door een reactie achter te laten onder dit artikel
- door dit artikel te delen met je vrienden en familie
Dank je wel!
Heb ook jij een hoopvol en zingevend verhaal? Stuur het ons via info@magazijn.community! Wie weet, kom ook jij in het MagaZijn van de zin!
