Het onderzoek naar de Grote Levensvragen doet op het eerste zicht vermoeden dat de Vlaming weinig zinvragen heeft. Als je de resultaten analyseert, zie je echter dat meer dan de helft zich wel degelijk fundamentele zinvragen stelt. We stellen ze wel concreet en niet institutioneel. Wat betekent dat voor de religies? Zijn ze overgeleverd aan marktdenken biedt deze situatie een momentum waarin ze zich kunnen uitzuiveren de dienst zijn aan de zoekende mens en zijn vragen?