Vele jobs worden geautomatiseerd: machines nemen onze plek in. Deze robots worden aangedreven door computerprogramma’s die zelf vaardigheden en kennis kunnen opsteken. Anders zou hun creatie niet voordelig zijn. De Zweedse filosoof Nick Bostrom die doceert aan de universiteit aan Oxford benoemt dit als artificiële intelligentie. Hij heeft er een heel boek aan gewijd: Superintelligence.
Bostrom filosofeert verder. Computers kunnen deze artificiële intelligentie onderhouden of verhogen, afhankelijk van het doel waarvoor ze ingezet worden. Op een bepaald ogenblik is het mogelijk dat hun niveau zozeer verhoogt dat een superintelligentie ontstaat. Wat dan? Zullen robots ons overmeesteren? Die angst wil Bostrom niet voeden. Wel wil hij nadenken over het verdere verloop: misschien bestaat de kans dat er een superintelligentie ontstaat die zich ontwikkelt tot iets wat de mens op een bepaalde manier overstijgt? Hoe dienen we hiermee om te gaan?
Misschien bestaat de kans dat er een superintelligentie ontstaat die zich ontwikkelt tot iets wat de mens op een bepaalde manier overstijgt.
We leven in een tijd waarin we technologie omarmen en er steeds meer door omringd worden. Dan is het goed om hier bewust mee om te gaan. Wat zijn de gevolgen van een vergevorderde vooruitgang van de mens met behulp van technologie en de hierbij horende kunstmatige intelligentie? Deze intelligentie is nu al aanwezig in computers en smartphones die we elke dag gebruiken. Die software helpt ons verder in onze huidige samenleving vol informatie.
Nick Bostrom geeft het voorbeeld van software in een computer die een bepaald doel krijgt voorgeschoteld: Laat de mens lachen. Wanneer deze intelligentie een superintelligentie wordt, is het mogelijk dat hij een bepaalde weg opgaat en de lippen van mensen in een verlammende toestand brengt om hen een eeuwige glimlach te bezorgen. Dit is uiteraard niet het eigenlijke doel, maar dat begrijpt de superintelligentie niet. Hij heeft namelijk geen menselijk bewustzijn waarbij enige nuancering altijd aan de orde is. Dit is slechts een klein voorbeeld uit het boek dat duidelijk maakt wat het opzet is van de filosoof.
Bostrom stelt niet dat we binnenkort onderworpen worden door een regering van superintelligente robots. Wel bewandelt hij samen met ons alle mogelijke paden en scenario’s van een superintelligentie en de mogelijke gevolgen voor de mensheid. Het lijkt een science-fiction-verhaal. Bij sommige delen van het boek is dit ook echt het geval. Toch wil hij geen mogelijkheid overslaan. In een tijd waarin de exponentiële groei van technologie een beetje onvoorspelbaar lijkt, is het goed om hier bij stil te staan. Bostrom is natuurlijk geen waarzegger. Hij ijvert uiteindelijk voor gezond verstand en het kiezen voor een weg waarin menselijkheid voorop staat.
Superintelligence is geen boek waar je gemakkelijk doorheen raakt, maar het is leuke lectuur als je geïnteresseerd bent in het thema en de impact van kunstmatige intelligentie op de mens.
Nick Bostrom, Superintelligence: Paths, Dangers, Strategies, Oxford University Press, 2014, 352 blz.
Wil je Nick Bostrom graag bezig horen? Luister dan naar zijn TED-talk waarin hij zich afvraagt What happens when our computers get smarter than we are?
Tekst: Jesse Van den Eynden
Coverfoto Nick Bostrom © TED.com
